1.696,12. Kwoty wolne od potrąceń obowiązujące od 1 lipca do 31 grudnia 2023 r. (w zł) dla pracowników objętych PPK (z uwzględnieniem wpłaty na PPK naliczonej od kwoty płacy minimalnej przy założeniu, że wpłata na PPK finansowana przez pracodawcę wynosi 1,5% a wpłata pokrywana z pensji pracownika – 2%), przy zastosowaniu
W jaki sposób należy wyrównać do minimalnej pensji podstawę zasiłku chorobowego? W 2019 r. pracownik otrzymywał zasiłek ustalony od podstawy minimalnego wynagrodzenia. W 2020 r. podstawa świadczeń chorobowych jest kontynuowana, bo nie wystąpiła 3-miesięczna przerwa między poprzednim i aktualnym zwolnieniem lekarskim. PYTANIE: W jaki sposób należy wyrównać do minimalnej pensji podstawę zasiłku chorobowego? W 2019 r. pracownik otrzymywał zasiłek ustalony od podstawy minimalnego wynagrodzenia. W 2020 r. podstawa świadczeń chorobowych jest kontynuowana, bo nie wystąpiła 3-miesięczna przerwa między poprzednim i aktualnym zwolnieniem lekarskim. ODPOWIEDŹ: Od 1 stycznia 2020 r. podstawa wymiaru świadczeń chorobowych dla pracowników zatrudnionych na pełny etat nie może być niższa od 2243,54 zł, czyli od kwoty minimalnego wynagrodzenia pomniejszonego o 13,71% (2600 zł - 13,71%). Polecamy: Seria poradników z prawa pracy UZASADNIENIE: Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik nie jest zatrudniony przez okres 12 miesięcy, wówczas podstawę wymiaru stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Za wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, finansowanych ze środków pracownika, tj. 13,71%. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie uzyskane przez pracownika u pracodawcy, u którego powstało prawo do zasiłku. W przypadku gdy pracownik jest zatrudniony bez przerwy u tego samego pracodawcy na podstawie kolejno po sobie następujących umów o pracę, wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów sumuje się. Przerwy przypadającej na dzień ustawowo wolny od pracy nie traktuje się jako przerwy w ubezpieczeniu. Kiedy nie przelicza się na nowo podstawy wymiaru Jeżeli między okresami pobierania świadczeń chorobowych zarówno tego samego rodzaju, jak i innego nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego pozostaje bez zmian i nie należy jej ustalać na nowo (patrz: PRZYKŁAD 1). PRZYKŁAD 1 Pracownik pobierał zasiłek chorobowy od 12 września do 15 października 2019 r. Podstawę wymiaru zasiłku stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone podwładnemu za okres od września 2018 r. do sierpnia 2019 r. W okresie od 5 do 10 stycznia 2020 r. pracownik nabył prawo do zasiłku opiekuńczego. Ponieważ przerwa między okresami pobierania zasiłków trwała krócej niż 3 miesiące kalendarzowe (trwała 2 miesiące, tj. listopad i grudzień 2019 r.), podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi wynagrodzenie za ten sam okres, który uwzględniono przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Dopiero gdy przerwa pomiędzy okresami pobierania świadczeń chorobowych wyniesie co najmniej 3 miesiące kalendarzowe, podstawę wymiaru zasiłku przysługującego po przerwie należy ustalić na nowo (patrz: PRZYKŁAD 2). PRZYKŁAD 2 Od 10 sierpnia 2018 r. do 8 sierpnia 2019 r. pracownica przebywała na zasiłku macierzyńskim płatnym w okresie urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego. Podstawę wymiaru zasiłku stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownicy za okres od sierpnia 2017 r. do lipca 2018 r. Pracownica przedłożyła zwolnienie lekarskie od 14 do 30 stycznia 2020 r. i nabyła prawo do wynagrodzenia chorobowego. Ponieważ przerwa między okresem pobierania zasiłku macierzyńskiego i wynagrodzenia za czas choroby wyniosła co najmniej 3 miesiące kalendarzowe (tj. wrzesień, październik, listopad i grudzień 2019 r.), podstawę wymiaru zasiłku należy ustalić z nowego okresu, tj. za okres od stycznia do grudnia 2019 r. Gwarantowane minimalne wynagrodzenie Podstawa wymiaru zasiłku wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty wynagrodzenia minimalnego pracowników, po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą 13,71%. Od 1 stycznia 2020 r. minimalne wynagrodzenie wynosi 2600 zł, a po pomniejszeniu go o 13,71% wynosi 2243,54 zł. W przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy kwoty te ulegają odpowiednio zmniejszeniu, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy (patrz: TABELA). TABELA. Minimalne podstawy wymiaru świadczeń chorobowych w zależności od wymiaru zatrudnienia Wymiar czasu pracy Podstawa wymiaru zasiłku 1 etat 2 243,54 zł (2 600 zł - 13,71%) 3/4 etatu 1 682,65 zł (1 950 zł - 13,71%) 1/2 etatu 1 121,77 zł (1 300 zł - 13,71%) 1/4 etatu 560,88 zł (650 zł - 13,71%) Jeśli faktyczna podstawa wymiaru zasiłku, ustalona w oparciu o wypłacone pracownikowi wynagrodzenie, jest niższa od odpowiedniej dla wymiaru czasu pracy pracownika najniższej podstawy wymiaru zasiłku, to podstawę wymiaru zasiłku należy podwyższyć do tej gwarantowanej wysokości (patrz: PRZYKŁAD 3). PRZYKŁAD 3 Pracownica zatrudniona od 1 czerwca 2019 r. na pełen etat, od 20 do 31 stycznia 2020 r. przedłożyła zwolnienie lekarskie w związku z opieką nad chorym 3-letnim dzieckiem. Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone jej za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia, tj. od czerwca do grudnia 2019 r. Ustalona podstawa wymiaru zasiłku opiekuńczego po pomniejszeniu o 13,71% wynosi 2157,25 zł. W związku z tym, że jest ona niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia, po pomniejszeniu o 13,71%, wynoszącej 2243,54 zł (2600 zł - 2600 zł × 13,71%), podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego należy podwyższyć do kwoty minimalnej podstawy wymiaru wynoszącej w 2020 r. 2243,54 zł. Jeżeli pracownik jest niezdolny do pracy na przełomie roku kalendarzowego, to płatnik świadczenia jest zobowiązany do ustalenia, czy od 1 stycznia należało podwyższyć faktyczną podstawę wymiaru świadczenia do kwoty minimalnej obowiązującej w nowym roku (patrz: PRZYKŁAD 4). PRZYKŁAD 4 Pracownica jest uprawniona do zasiłku macierzyńskiego w okresie udzielonego urlopu macierzyńskiego od 19 października 2019 r. do 6 marca 2020 r. Zatrudniona jest na cały etat z wynagrodzeniem minimalnym. Podstawa wymiaru zasiłku od października 2018 r. do września 2019 r. wynosi 1747,37 zł. W związku z tym, że podstawa wymiaru zasiłku jest niższa od minimalnego wynagrodzenia obwiązującego w 2019 r., podstawę wymiaru zasiłku od 19 października do 31 grudnia 2019 r. stanowiła kwota 1941,52 zł (2250zł - 13,71%). Natomiast wraz ze wzrostem minimalnego wynagrodzenia w 2020 r. podstawa wymiaru zasiłku od 1 stycznia 2020 r. uległa kolejnemu podwyższeniu do kwoty 2243,54 zł (2600zł - 13,71%). Dodatek stażowy a minimalna podstawa zasiłku Jeżeli pracownik zachowuje prawo do składników wynagrodzenia za okres pobierania zasiłków, to podstawa wymiaru zasiłku z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy wraz ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (patrz: PRZYKŁAD 5). PRZYKŁAD 5 Pracownik stał się niezdolny do pracy 31 stycznia 2020 r. Wynagrodzenie pracownika składa się ze stałego miesięcznego wynagrodzenia oraz dodatku stażowego, który jest wypłacany w pełnej miesięcznej wysokości także za okresy choroby pracownika. Ustalona podstawa wymiaru zasiłku chorobowego od stycznia do grudnia 2019 r. wyniosła 1930 zł. Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi w kwocie 460 zł miesięcznie, a po pomniejszeniu o kwotę odpowiadającą 13,71% - 396,93 zł. W związku z tym, że ustalona podstawa wymiaru zasiłku chorobowego łącznie z kwotą dodatku stażowego przewyższa kwotę minimalnej podstawy wymiaru zasiłku wynoszącą 2243,54 zł (1930 zł + 396,93 zł = 2326,93 zł), zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi od ustalonej podstawy wymiaru, wynoszącej 1930 zł. Podstawa prawna art. 3 ust. 3, art. 36, art. 41, art. 43, art. 45, art. 47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ( z 2019 r. poz. 645; z 2019 r. poz. 1590) rozporządzenie Rady Ministrów z 10 września 2019 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r. ( z 2019 r. poz. 1778) ©℗ BARBARA PORADA specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Oznacza to, że składka chorobowa dla pracownika na 1/4 etatu wynosi około **68,60 złotych** miesięcznie. Kolejną składką, którą musi opłacać pracownik na 1/4 etatu, jest składka na Fundusz Pracy. Jej wysokość wynosi **0,1%** minimalnego wynagrodzenia brutto. Dla osoby zatrudnionej na 1/4 etatu oznacza to składkę na Fundusz
Data publikacji: 2022-03-08 PYTANIE Pracownik zmienił wymiar czasu pracy na 3/4 etatu od 1 września 2020 r. do 31 sierpnia 2021 r. Od 1 września 2021 r. wrócił na pełen etat. Pracownik zachorował w styczniu 2022 r. Podstawą dla wyliczenia wynagrodzenia chorobowego są miesiące od stycznia 2021 r. do grudnia 2021 r. Ponadto ...
Podstawa zasiłku zatem to suma ww kwot ( 11564 ) podzielona na 5 = 2313, pomniejszona o 13,71 % (składki społeczne opłacone po stronie zleceniobiorcy). CZyli 1996 zł. Stawka dzienna zasiłku
Jeżeli w okresie, za który wynagrodzenie uwzględnia się w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik nie osiągnął pełnego wynagrodzenia wskutek nieprzepracowania części miesiąca z przyczyn usprawiedliwionych, przy obliczaniu podstawy wymiaru: 1) wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go w danym miesiącu czasu pracy,2)przyjmuje się, po uzupełnieniu, wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go w tym miesiącu czasu pracy Cytuj
Uzupełnienie trzynastki przedstawia się następująco: 3500 zł × 12 = 42 000 zł, 42 000 × 8,5% = 3570 zł, 3570 zł × 13,71% = 489,45 zł, 3570 zł - 489,45 zł = 3080,55 zł. Polecamy: Pracownicy. Składnik roczny, którym jest dodatkowe wynagrodzenie roczne, jak wcześniej zaznaczono, może być́ uzupełniony na dwa różne sposoby.
Wynagrodzenie chorobowe oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy. Wynagrodzenie to nie ulega jednak obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Za wynagrodzenie uważa się natomiast przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne. Ustalając podstawę wynagrodzenia chorobowego, przychód stanowiący podstawę wymiaru składek społecznych pomniejsza się o 13,71% podstawy ich wymiaru. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego nie wlicza się składników wynagrodzenia, które zgodnie z przepisami płacowymi obowiązującymi u danego pracodawcy nie ulegają zmniejszeniu za okresy choroby. W podstawie wymiaru nie uwzględnia się także tych składników, których wypłaty zaprzestano na podstawie postanowień aktów prawa wewnętrznego bądź które wypłacano do określonego terminu. Tabela 1. Zasady wliczania wybranych składników wynagrodzenia do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy Sposób wliczania do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego miesięczne w kwocie wypłaconej za miesiące, za które wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia tej podstawy kwartalne w wysokości stanowiącej 1/12 kwot wypłaconych za 4 kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność roczne w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność Jeżeli w danym okresie pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby: wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przyjmuje się, po uzupełnieniu do pełnego miesiąca, wynagrodzenie z miesięcy, w których przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez pracownika za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy przez liczbę przyjętych miesięcy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego, podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby stanowi wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował cały miesiąc. Podstawą wymiaru wynagrodzenia chorobowego za 1 dzień niezdolności do pracy jest 1/30 część wynagrodzenia stanowiącego jego podstawę wymiaru. Za czas choroby pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu (np. w układzie zbiorowym lub umowie o pracę). Gdy niezdolność do pracy jest wynikiem wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w okresie ciąży, za czas zwolnienia przysługuje 100% wynagrodzenia (zasiłku). Przykład 13 Pracownik w wieku 47 lat zachorował i na okres od 18 czerwca do 24 lipca 2019 r. (37 dni) przedstawił zwolnienie lekarskie. W okresie ostatnich 2 lat nie korzystał ze zwolnień lekarskich i nie przebywał na urlopie bezpłatnym. Pracodawca zatrudnia 10 osób. Na wynagrodzenie pracownika składa się: wynagrodzenie zasadnicze w stałej stawce miesięcznej - 3000 zł, dodatek funkcyjny w wysokości 500 zł, który ulega proporcjonalnemu pomniejszeniu w stosunku do dni przepracowanych. Pracownik jest zatrudniony od 1 stycznia 2018 r. i od tego czasu jego warunki zatrudnienia nie uległy zmianie. Wynagrodzenie za czas choroby przysługuje pracownikowi od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego. Pracodawca jest zobowiązany wypłacić mu wynagrodzenie chorobowe za okres 33 dni, tj. od 18 czerwca do 20 lipca 2019 r. Natomiast za okres od 21 lipca 2019 r. do końca zwolnienia lekarskiego pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy, finansowany i wypłacany przez ZUS. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przychód za okres od czerwca 2018 r. do maja 2019 r., tj. miesięcznie kwota: 3000 zł + 500 zł = 3500 zł, a po pomniejszeniu o składki społeczne finansowane przez pracownika - 3020,15 zł. Krok 1. Ustalamy wynagrodzenie za 1 dzień niezdolności do pracy, które stanowi 1/30 przeciętnego wynagrodzenia: 3020,15 zł : 30 = 100,67 zł. Krok 2. Ustalamy wynagrodzenie za czas choroby (pracownikowi przysługuje 80% wynagrodzenia): 100,67 zł × 80% = 80,54 zł. Krok 3. Obliczamy wysokość wynagrodzenia chorobowego za 33 dni zwolnienia lekarskiego: 80,54 zł × 33 dni = 2657,82 zł. Pracownikowi przysługuje oprócz wynagrodzenia chorobowego w wysokości 2657,82 zł zasiłek chorobowy za 4 dni, który wypłaci ZUS. Niniejszy artykuł stanowi fragment publikacji: Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce.
Składka na ubezpieczenie chorobowe 63,70 zł. Suma składek na ubezpieczenie społeczne (emerytalna, rentowa, chorobowa) 356,46 zł. Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne (tj. 2600 – 356,46) 2.243,54 zł. Składka na ubezpieczenie zdrowotne. 201,92 zł. Składka na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku (2.243,54 ×
Data publikacji: 2022-04-25 PYTANIE Pracownica jednostki budżetowej, została zatrudniona od 4 stycznia 2021 r. na cały etat za wynagrodzeniem 2800,00 zł brutto. Od 1 kwietnia 2021 r. zmieniono jej etat z całego na 6/8 etatu do 31 stycznia 2022 r. za wynagrodzeniem 2350,00 zł brutto. Od 1 lutego 2022 r. znowu zmieniono jej wymiar z 6/8 na cały etat za wynagrodzeniem 3400,00 zł brutto. Od 1 kwietnia 2022 r. ponownie zmieniono jej wymiar z całego na 6/8 etatu za wynagrodzeniem 2550,00 zł brutto. W lutym 2022r. otrzymała dodatkowe ...
na pełny etat – 2 217,29 zł, na 3/4 etatu – 1 662,97 zł, na 1/2 etatu – 1 108,65 zł, na 1/4 etatu – 554,32 zł; Pracownikowi młodocianemu przysługuje świadczenie w wysokości: w pierwszym roku nauki – 221,73 zł, w drugim roku nauki – 266,07 zł, w trzecim roku nauki – 310,42 zł. Przykład 1. Pan Jan jest zatrudniony na
Rozliczanie wynagrodzeń w przypadku, gdy składają się na nie różne elementy może przysporzyć niejasności. Dzieję się tak zwłaszcza wtedy, gdy rozliczanie to ma miejsce w związku z obliczaniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Co jeśli w sytuacji takiej dochodzi do zmiany etatu? PROBLEM Nasza pracownica rozwiązała umowę o pracę 28 lutego 2013 r. i przeszła na emeryturę. Od 1 marca 2013 r. została ponownie zatrudniona na 1/2 etatu. Zachorowała 19 kwietnia 2013 r. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do nagrody rocznej, która jest pomniejszana za okres niezdolności do pracy. Po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika nagroda za 2012 r. wyniosła 3451,60 zł. W jaki sposób powinniśmy ustalić podstawę wymiaru zasiłku przy zmianie wymiaru etatu tej pracownicy? RADA W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenie przysługujące pracownicy za marzec 2013 r. (po zmianie wymiaru czasu pracy) oraz nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za 2012 r. w proporcji do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu. Szczegóły w uzasadnieniu. Zadaj pytanie na: Forum Kadry UZASADNIENIE Ponieważ zmiana wymiaru czasu pracy Państwa pracownicy nastąpiła w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, tj. płaca zasadnicza za marzec 2013 r. i odpowiednio przeliczona nagroda roczna. Roczny składnik wynagrodzenia należy przyjąć w proporcji przeliczonej do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu, a następnie podzielić przez 12, czyli: (3451,60 zł x 1/2 etatu) : 12 = 1725,80 zł : 12 = 143,82 zł (wysokość nagrody rocznej, jaką należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w marcu). Składniki roczne należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłków, jeśli stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, oraz są pomniejszane za czas niezdolności do pracy. Roczny składnik wynagrodzenia należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej za rok kalendarzowy poprzedzający miesiąc, w którym pracownik stał się niezdolny do pracy. Zapraszamy na wideoszkolenie: Zmiany w zasiłkach i e-zwolnienia Jeżeli roczny składnik wynagrodzenia pracownik otrzymał za okres pracy w innym wymiarze czasu pracy niż obecnie go obowiązujący, składnik ten należy przeliczyć do aktualnego wymiaru czasu pracy. Podstawa wymiaru zasiłku a zmiana wymiaru czasu pracy Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ustawy zasiłkowej). Pracownikom, którym zmieniono wymiar czasu pracy (na podstawie umowy o pracę czy innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy), podstawę wymiaru zasiłku należy obliczyć biorąc pod uwagę okres, w którym obowiązywał nowy wymiar czasu pracy (art. 40 ustawy zasiłkowej). UWAGA! Jeżeli zmiana etatu nastąpiła w miesiącu powstania niezdolności do pracy lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Andrzej O. do 8 grudnia 2012 r. był zatrudniony na 1/4 etatu, a od 9 grudnia 2012 r. na pełny etat. 25 kwietnia 2013 r. stał się niezdolny do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia po zmianie wymiaru czasu pracy, czyli od stycznia do marca 2013 r. W sytuacji gdy pracownik jest niezdolny do pracy od początku miesiąca (od pierwszego dnia) i od tego dnia nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, do postawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie dla nowego wymiaru czasu pracy po uzupełnieniu, a nie z 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy (art. 37 ustawy zasiłkowej). PRZYKŁAD Marcin D. stał się niezdolny do pracy od 19 kwietnia 2013 r. Do 10 kwietnia 2013 r. był zatrudniony na 1/5 etatu, a od 11 kwietnia 2013 r. na 3/4 etatu. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od 11 do 18 kwietnia, po uzupełnieniu do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby pracował cały miesiąc. Polecamy również: Zasiłek chorobowy na wypowiedzeniu Jeżeli niezdolność do pracy trwa od pewnego czasu i w jej trakcie ma miejsce zmiana etatu, to taka zmiana nie ma wpływu na ustaloną podstawę wymiaru świadczenia chorobowego. PRZYKŁAD Kamil R. zatrudniony od 9 stycznia 2012 r. dostarczył zwolnienie lekarskie na okres od 15 kwietnia do 2 maja 2013 r. Do 30 kwietnia 2013 r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 maja 2013 r. na 1/2 etatu. Ustalając podstawę wymiaru świadczenia chorobowego za cały okres, należy przyjąć wynagrodzenie za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. Przeliczenie składnika rocznego po zmianie wymiaru czasu pracy Zmiana wymiaru czasu pracy ma wpływ na uwzględnianie w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego (opiekuńczego, macierzyńskiego) składników przysługujących za okres dłuższy niż 1 miesiąc. W sytuacji gdy pracownikowi zmieniono wymiar czasu pracy w okresie roku kalendarzowego poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy, składniki roczne należy przyjąć do podstawy w kwocie przysługującej po zmianie wymiaru czasu pracy, w proporcji odpowiadającej liczbie pełnych kalendarzowych miesięcy w tym roku po zmianie etatu. Jeżeli zmiana etatu nastąpi po zakończeniu roku poprzedzającego niezdolność do pracy, składnik roczny powinien być przyjęty w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Witold T. do 31 lipca 2012 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 sierpnia 2012 r. na 1/2 etatu. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do trzynastki. Pracownik zachorował w maju 2013 r. Przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. od sierpnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. Do podstawy wymiaru zasiłku należy doliczyć dodatkowe wynagrodzenie roczne w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za rok poprzedni, po pomnożeniu tej kwoty przez 1/2, tj. przez współczynnik równy proporcji aktualnego wymiaru czasu pracy do poprzednio obowiązującego wymiaru czasu pracy, czyli 1/2 : 1 = 1/2. Zakładając, że kwota trzynastki wynosiła 3451,60 zł tj. 4000 zł – (4000 zł x 13,71%) do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego za miesiące od sierpnia do grudnia 2012 r. należy doliczyć 143,82 zł (3451,60 zł x 1/2 : 12). Polecamy serwis: Składniki wynagrodzenia Więcej przeliczeń jest wymaganych w sytuacji, gdy w roku poprzedzającym zachorowanie zmieniano pracownikowi kilka razy wymiar czasu pracy. PRZYKŁAD Kazimierz R. w kwietniu 2013 r. otrzymał nagrodę za 2012 r. w wysokości 1682,40 zł (pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Od maja do czerwca 2012 r. pracował na 1/2 etatu, od lipca do września 2012 r. na 3/4 etatu, a od października 2012 r. na 1/2 etatu. W takim wymiarze pracował również w maju 2013 r., kiedy zachorował. Aby przeliczyć nagrodę roczną do aktualnego wymiaru czasu pracy, trzeba obliczyć współczynnik zmiany etatu, tj.: = 0,89 1/2 etatu (aktualny wymiar czasu pracy) (1/2 etatu x 2 miesiące + 3/4 etatu x 3 miesiące + 1/2 etatu x 7 miesięcy) : 12 miesięcy (1,0 + 2,25 + 3,5) : 12 = 0,5 : 0,56 = 0,89 1682,40 zł (nagroda roczna) x 0,89 (współczynnik zmiany etatu) = 1497,34 zł : 12 = 124,78 zł. W podstawie wymiaru świadczenia chorobowego należy uwzględnić trzynastkę w wysokości 124,78 zł. PRZYKŁAD Mariusz F. otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne i ma prawo do nagrody rocznej pomniejszanej za dni nieobecności w pracy. Pracownik kilkakrotnie zmieniał wymiar czasu pracy. Od maja do sierpnia 2012 r. pracował na 1/4 etatu, od września do marca 2013 r. na 3/4 etatu, a od 1 kwietnia 2013 r. na pełny etat. Mariusz F. zachorował w maju 2013 r. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego dla tego pracownika stanowi wynagrodzenie po ostatniej zmianie etatu, tj. za kwiecień 2013 r. W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego należy również uwzględnić nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok ubiegły, po odpowiednim przeliczeniu do aktualnego wymiaru czasu pracy. Wysokość nagrody rocznej, którą pracownik otrzymałby z tytułu zatrudnienia na pełny etat, należy obliczyć mnożąc kwotę otrzymanej nagrody przez współczynnik zmiany etatu, tj.: Współczynnik zmiany etatu = 0,60 1 etat (aktualny wymiar czasu pracy) = 1 = 1 : 0,60 = 1,67 (1/4 etatu x 4 miesiące + 3/4 etatu x 7 miesięcy + 1 x 1 miesiąc) : 12 miesięcy (1 + 5,25 + 1) : 12 Do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy doliczyć nagrodę wypłaconą pracownikowi za rok poprzedni, po jej pomnożeniu przez obliczony współczynnik zmiany etatu, tj. przez 1,67. Zakładając, że pracownik otrzymał nagrodę roczną w wysokości 4314,50 zł, tj. 5000 zł – (5000 zł x 13,71%), kwotę tę należy pomnożyć przez 1,67 i podzielić przez 12 miesięcy, czyli (4314,50 zł x 1,67) : 12 = 600,43 zł. Kwotę nagrody rocznej, czyli 600,43 zł należy doliczyć do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego z kwietnia 2013 r. Zobacz serwis: Rozliczanie wynagrodzeń Podstawa prawna: art. 36–47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – z 2010 r. Nr 77, poz. 512; ost. zm. z 2012 r., poz. 622
. 382 480 227 327 422 239 426 348
jak wyliczyć chorobowe na 3 4 etatu
