Tran z witaminami A+D+E. Tran z witaminami A+D+E w opakowaniach po 60 kapsułek zawiera olej z wątroby rekina, co niestety przekreśla ten produkt jako tran. Działanie oIeju z rekina opiera się o inne składniki, głownie alkiloglicerole i skwalen, a nie jak w przypadku tranu o kwasy EPA i DHA. Ma to odzwierciedlenie w składzie tego
Szeroki wybór suplementów diety i słodyczy zawierających najcenniejsze witaminy dla dzieci i minerały skomponowane z myślą o odporności, zdrowiu i prawidłowym wzroście oraz rozwoju dzieci. Wśród wielu suplementów diety, które znajdują się w naszej ofercie na największą uwagę zasługują preparaty: Bioaron, Centrum Junior, Cerutin Junior, Hartuś, Kinder Biovital oraz MultiSanostol. Witaminy i minerały pełnią w organizmie człowieka niezwykle istotną rolę. Warunkują jego właściwe funkcjonowanie, a w przypadku dzieci prawidłowy rozwój. Dlatego niepokój powinna wzbudzić sytuacja, w której dochodzi w organizmie do niedoborów. W celu ich uniknięcia ważna jest zarówno odpowiednio zbilansowana dieta, jak i właściwa, dopasowana do konkretnych potrzeb suplementacja, obejmująca najważniejsze witaminy dla dzieci. Witaminy dla dzieci - tabletki, lizaki, żelki Witamina dla dziecka może być dostępna zarówno w postaci preparatu jednoskładnikowego, jak i produktu wieloskładnikowego, który łączy w sobie zestaw kilku witamin. By ich podawanie było łatwe i przyjemne dla najmłodszych pacjentów, producenci oferują witaminy dla dzieci w syropie, w postaci tabletek musujących, kapsułek, lizaków, żelków oraz witaminy dla dzieci w tabletkach. Jak dobrać witaminy do potrzeb dziecka? Podaż witamin i minerałów powinna być dostosowana do wieku i potrzeb dziecka. Zdrowa i odpowiednio zbilansowana dieta zaspokaja zapotrzebowanie dziecka na większość składników. Suplementacja nie może zastąpić takiej diety. Jednak w niektórych przypadkach wymagane jest podawanie witamin jako uzupełnienia. Suplementacji niektórych witamin może wymagać dziecko w okresie obniżonej odporności, choroby albo ogólnego osłabienia. Kiedy sięgnąć po witaminy dla dzieci? Witaminy dla dzieci powinny być nieodłącznym elementem ich codziennej diety. Nawet dzieci lubiące owoce mogą pod wpływem szybkiego wzrostu czy zmian hormonalnych mogą cierpieć na braki witamin. Prócz tego niektóre z nich bardzo ciężko uzupełnić podczas codziennej, zdrowej diety. Witaminizacja dzieci jest zatem konieczna, by dziecko miało wszystkie niezbędne składniki do prawidłowego rozwoju. Warto jednak pamiętać, by witaminy dla dzieci zawsze były przeznaczone zgodnie z grupą wiekową naszej pociechy. Dzięki temu unikniemy ryzyka niedowitaminizowania i przewitaminizowania. Jakie witaminy dla dzieci zawierają popularne suplementy? Większość suplementów diety dla dzieci zawiera ten sam skład wspierający rozwój kości, mięśni, wzmacniających układ odpornościowy, wspierających regenerację, koncentrację, skupienie, metabolizm i dodające energii. Należą do nich witaminy z grupy B, minerały w postaci wapnia, cynku, selenu czy żelaza, witamina D3, K, E, C, witamina PP, kwas foliowy, biotyna. Oczywiście ich stężenie jest zależne od przeznaczenia dla danej grupy wiekowej i zapotrzebowania na danym etapie rozwoju. Jakie witaminy dla dzieci w wieku szkolnym? Okres szkolny to szczególny czas wysiłku fizycznego i psychicznego dla dziecka, dlatego trzeba wspierać jego rozwój i dobrą kondycję. Warto też zadbać o dostarczenie witamin, które wspomagają koncentrację i skupienie, co ułatwi codzienną naukę i przyswajanie wiedzy. Ponieważ zapotrzebowanie na witaminy dla dzieci w okresie szkolnym znacznie rośnie pamiętajmy by “pakiet” witamin dziecka zawierał witaminę C, D, B12, B6, B1, B2, ryboflawinę, wapń, witaminę E oraz kwas pantotenowy. Czy wdrożenie witamin dla dzieci wymaga konsultacji z lekarzem? Wszelkie preparaty, nawet dostępne bez recepty i całkowicie naturalne warto skonsultować z pediatrą. Prócz konkretnych zaleceń może nam dać wskazówki dotyczące dozowania witamin czy ich formy suplementacji. Poza tym będziemy mieć pewność, że nasze dziecko faktycznie otrzymuje to czego potrzebuje jego organizm. Oczywiście nie oznacza to, że za każdym razem musimy umawiać się na wizytę lekarską. Witaminy dla dzieci dopuszczone do obrotu przechodzą najwyższe normy bezpieczeństwa i można jest spokojnie wdrożyć zgodnie z ulotką producenta lub po konsultacji farmaceutycznej. Dowiedz się więcej o ważnej roli wapnia i witaminy D3 w naszym organizmie. Przeglądaj preparaty wspomagające zdrowie kości na Apteline.pl.Witaminy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu w każdym wieku, ale w okresie dorastania ich niedobory mogą mieć szczególnie dotkliwe skutki. Najlepszym sposobem na zapewnienie nastolatkowi wszystkich kluczowych dla jego rozwoju witamin jest zdrowa, zbilansowana dieta. Niekiedy zachodzi jednak potrzeba uzupełnienia braku witamin suplementami przeznaczonymi dla młodych ludzi w okresie wzmożonego wzrostu. Zobacz film: "Dlaczego dziewczynki mają lepsze oceny w szkole?" spis treści 1. Jakie witaminy mają największy wpływ na rozwój nastolatka? 2. Kiedy sięgnąć po suplementy diety? 1. Jakie witaminy mają największy wpływ na rozwój nastolatka? Wyróżnia się dwa rodzaje witamin: rozpuszczalne w tłuszczach lub w wodzie. W tłuszczach rozpuszczają się witaminy: A, D, E i K, podczas gdy witaminy z grupy B i witamina C rozpuszczają się w wodzie. Organizm człowieka może magazynować witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, ale witaminy rozpuszczalne w wodzie są usuwane z ciała podczas oddawania moczu. Zapotrzebowanie na te witaminy jest różne u nastolatków obu płci, przy czym chłopcy potrzebują zwykle więcej witamin od dziewcząt. Każdego dnia nastoletni chłopiec powinien spożyć około 900 mcg witaminy A, 75 mg witaminy C, 10 mcg witaminy D i 15 mg witaminy E. Natomiast nastoletnia dziewczyna powinna codziennie przyjąć około 700 mcg witaminy A, 65 mg witaminy C, 10 mcg witaminy D oraz 15 mg witaminy E. Witamina A jest niezbędna w procesie wzrostu i rozwoju komórek, a także dla zachowania zdrowej skóry. Witamina C ma kluczowe znaczenie dla pracy mózgu i wchłaniania minerałów (wapnia i żelaza), a witamina D wzmacnia kości. Istotną rolę odgrywa również witamina E, która chroni komórki przed uszkodzeniem. Nie należy także zapominać o witaminach z grupy B, które przyczyniają się do prawidłowego wzrostu i rozwoju komórek. 2. Kiedy sięgnąć po suplementy diety? Jeśli nastolatek spożywa produkty z różnych grup żywieniowych, stosowanie preparatów witaminowych najprawdopodobniej jest zbędne. Jeżeli jednak młody człowiek stosuje dietę, która zakłada rezygnację z niektórych produktów, suplementacja jest zwykle wskazana. Nastolatki, które są na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej są narażone na niedobory witaminy B12. Witamina ta znajduje się jednak również w produktach roślinnych, dlatego nie ma potrzeby łykania tabletek w celu uniknięcia jej niedoboru. Wystarczy włączyć do jadłospisu nastolatka nabiał, jaja i płatki śniadaniowe wzbogacone o witaminy z grupy B. Produkty pochodzenia zwierzęcego są bogate także w minerały, zwłaszcza w żelazo i cynk. Ich ewentualne niedobory młodzi wegetarianie mogą uzupełniać za pomocą suplementów diety lub zielonych liściastych warzyw, orzechów i ziaren. Preparaty witaminowe są nieocenione w okresach obniżenia odporności – na wiosnę wielu nastolatków zmaga się z osłabieniem odporności, dlatego warto wzmocnić ochronę organizmu przed bakteriami i wirusami. Należy jednak pamiętać, że optymalną metodą dostarczania witamin do organizmu jest urozmaicona dieta obfitująca w owoce i warzywa. Warto zadać sobie odrobinę trudu i zachęcać nastolatka do zdrowego odżywiania – suplementy diety nie mogą się równać z naturalnymi produktami. polecamy
Rola witaminy A w organizmie dziecka. Witamina A, należąca do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, jest składnikiem kluczowym dla prawidłowego widzenia – przy niewystarczającej ilości tej witaminy dochodzi często do pogorszenia widzenia o zmierzchu, czyli tzw. kurzej ślepoty. Nie jest to jednak jedyna funkcja tej witaminy. Charakterystyka wieku przedszkolnego Okres od 4. do 6. roku życia dziecka charakteryzuje: nieco wolniejsze tempo wzrastania dziecka w porównaniu z okresem niemowlęcym i poniemowlęcym; w czasie każdego roku przyrost wysokości ciała dziecka wynosi średnio 5-7 cm, natomiast masy ciała 2-3 kg pojawienie się pierwszych cech dymorfizmu płciowego, np. obfitsze gromadzenie się tkanki tłuszczowej u dziewcząt intensywny rozwój pamięci; zapamiętane z tego okresu życia obserwacje, dotyczące np. sposobu żywienia, są bardzo istotne z punktu widzenia kształtowania się prawidłowych bądź nieprawidłowych nawyków żywieniowych duża aktywność fizyczna dziecka; ten aspekt rozwoju dziecka znajduje uzasadnienie w zaleceniach żywieniowych opracowanych dla tej grupy wiekowej. Zalecenia dotyczące żywienia dzieci w wieku przedszkolnym Prawidłowe żywienie w wieku przedszkolnym warunkuje właściwy rozwój, utrzymanie sprawności fizycznej, intelektualnej i emocjonalnej. Wartość energetyczna całodziennej diety dziecka w wieku 4-6 lat powinna wynosić ok. 1400 kcal. Energia dostarczana z pożywieniem jest niezbędna do prawidłowego przebiegu wszystkich procesów zachodzących w organizmie. W całodziennej puli energetycznej diety białko powinno dostarczać 12% energii, tłuszcz – 30-35%, a węglowodany 53-58%. Pożywienie powinno dostarczać organizmowi dziecka odpowiednią ilość energii oraz składników pokarmowych i płynów, we właściwych proporcjach. Podstawą zbilansowanej diety dzieci jest taki dobór produktów z różnych grup, który pozwala na przygotowanie pełnowartościowych posiłków. produkty polecane w żywieniu dzieci powinny mieć dużą wartością odżywczą i jakość zdrowotną; polecana jest żywność naturalna, świeża, mało przetworzona. w całodziennej diecie dziecka w wieku przedszkolnym należy uwzględniać mleko i jego przetwory, jaja, chude mięso, wysokogatunkowe wędliny, produkty zbożowe z pełnego przemiału ziarna, tłuszcz (masło, oleje) oraz świeże warzywa i owoce. zalecane ilości produktów dla dzieci w wieku 4-6 lat, dostarczające, zgodnie z zapotrzebowaniem, odpowiednią ilość energii i składników pokarmowych wyrażone jako całodzienna racja pokarmowa przedstawiono w tabeli. Tabela. Całodzienna racja pokarmowa produktów spożywczych dla dzieci w wieku 4-6 lat* Produkty spożywcze Ilość produktu w gramach produkty zbożowe i ziemniaki pieczywo pszenne i żytnie 150 mąka, makarony 30 kasze, ryż, płatki śniadaniowe 35 Ziemniaki 200 warzywa i owoce 650 warzywa 400 owoce 250 mleko i produkty mleczne mleko i mleczne napoje fermentowane 550 sery twarogowe 45 sery podpuszczkowe 5 mięso, wędliny, ryby oraz jaja mięso, drób* 30 wędliny 20 ryby* 5 jaja 3 tłuszcze 38 zwierzęce: masło i śmietana 25 roślinne: oleje i margaryny 13 cukier i słodycze 30 *Źródło: Dzieniszewski J., Szponar L., Szczygieł B., Socha J., red.: Podstawy naukowe żywienia w szpitalach. Instytut Żywności i Żywienia. Warszawa, 2001 dieta dziecka w wieku przedszkolnym powinna być urozmaicona, umiarkowana, z uregulowanymi porami spożywania posiłków, z ograniczeniem ilości soli i cukru. dziecko powinno spożywać 4-5 posiłków w ciągu dnia, w tym 3 posiłki podstawowe: śniadanie, obiad i kolację oraz 2 mniejsze posiłki dodatkowe: drugie śniadanie i podwieczorek. Liczbę posiłków spożywanych w ciągu dnia przez dziecko, które uczęszcza do przedszkola, należy skorelować z posiłkami podawanymi w domu. W przedszkolu dzieci spożywają najczęściej 2-3 posiłki, a pozostałe 1-3 w domu. W sposobie żywienia dzieci w wieku przedszkolnym zmiany, które obserwujemy, wynikają między innymi z systemu opieki nad dziećmi. W Polsce prawie 70% dzieci w wieku 4-6 lat jest objętych wychowaniem przedszkolnym. Z badań, prowadzonych między innymi w Instytucie Matki i Dziecka, wynika, że około 25% dzieci w wieku przedszkolnym jest żywiona w sposób nieprawidłowy. Główne błędy żywieniowe obserwowane w żywieniu dzieci w wieku przedszkolnym to: małe ilości warzyw, zwłaszcza bogatych w karoten, oraz będących źródłem witaminy C zbyt duża ilość słodyczy w diecie dzieci: znaczna ilość cukierków, lizaków, batonów, gum do żucia oraz słodkich napojów. Nadmiar sacharozy i innych cukrów dodanych w diecie dzieci może oddziaływać niekorzystnie na wchłanianie składników mineralnych, takich jak cynk i żelazo. Natomiast duży udział soków owocowych i słodkich napojów w diecie może niekorzystnie wpływać na ich parametry antropometryczne, tzn. na wysokość i masę ciała, a przede wszystkim przyczyniać się do powstawania niedoboru masy ciała lub do nadwagi zbyt małe spożycie wapnia, który stanowi podstawowy materiał budulcowy kości i zębów. Dzieciom należy podawać pasteryzowane, świeże mleko lub mleko o przedłużonej trwałości oraz jogurty naturalne, kefiry, sery twarogowe. Szklanka mleka (250 ml) pokrywa ¼ dziennego zapotrzebowania na wapń. Sposób żywienia dzieci w wieku przedszkolnym zależy od środowiska rodzinnego. Dlatego tak ważne jest upowszechnianie zasad prawidłowego żywienia wśród dzieci i ich rodziców. Edukacja żywieniowa powinna uświadamiać, jakie są cele prawidłowego żywienia. Najczęstsze problemy zdrowotne dzieci w wieku przedszkolnym związane z nieprawidłowym żywieniem Odpowiednie żywienie dziecka w wieku przedszkolnym ma na celu: dostarczenie wszystkich koniecznych do jego prawidłowego rozwoju składników pokarmowych zwiększenie odporności na oddziaływanie szkodliwych czynników środowiska; spożywanie zbyt dużej lub zbyt małej w stosunku do potrzeb ilości składników odżywczych nie jest dla dziecka korzystne. Prowadzić może do zaburzeń rozwoju, w tym zarówno do nadwagi, jak i do niedożywienia, oraz zwiększa ryzyko wystąpienia chorób dietozależnych w przyszłości. Nadwaga Nadwaga to zaburzenie odżywienia, wynikające z dysproporcji pomiędzy energią uzyskaną z pożywienia a energią wydatkowaną przez organizm dziecka. Prowadzi to w konsekwencji do przyrostu masy ciała, wyrażającego się przede wszystkim nadmiernym rozwojem tkanki tłuszczowej. Nadwaga definiowana jest jako wartość BMI (wskaźnik masy ciała liczony jako iloraz: masa ciała w kiologramach/wzrost2 w metrach) dziecka mieszcząca się w przedziale 85.—95. centyla, otyłość rozpoznaje się, jeśli wartość BMI przekracza 95. centyl. Wskaźnik BMI powyżej 2 odchyleń standardowych w odniesieniu do wieku i płci przyjęto uważać za granicę progową otyłości. Ogólnopolskie badanie prowadzone przez IPCZD w latach 2010-2012 dotyczące dzieci w wieku przedszkolnym –3-6 lat wykazało, że częstość występowania nadwagi i otyłości wynosi od 9-18%. Przy czym częstość występowania nadwagi i otyłości u dzieci w wieku 3 lat wynosiła u chłopców 9%, u dziewcząt 12,6%, natomiast w wieku 6 lat - odpowiednio 14,8% i 18%. U otyłych dzieci w wieku przedszkolnym często stwierdza się już występujące zaburzenia gospodarki lipidowej, zaburzenia tolerancji glukozy, nadciśnienie tętnicze, wady postawy. Otyłość może wywierać niekorzystny wpływ na rozwój psychiczny dziecka, np. z powodu konfliktów z rówieśnikami nieakceptującymi otyłego kolegi oraz z powodu jego mniejszej sprawności fizycznej. Niedożywienie Niedobory żywieniowe u dzieci w tym wieku mogą skutkować zaburzeniem rozwoju fizycznego polegającym na braku prawidłowych przyrostów masy ciała, utracie masy ciała, a w konsekwencji na zahamowaniu przyrostów wysokości ciała. Niedożywienie rozpoznaje się wówczas, gdy niedobór masy ciała dziecka przekracza 2 odchylenia standardowe od średniej dla wieku i wysokości, czyli mieści się poniżej 3. centyla na siatce centylowej dla danej płci. Niedobory pokarmowe mogą dotyczyć wszystkich lub niektórych składników odżywczych. Przewlekły niedobór wapnia i witaminy D w diecie może skutkować między innymi rozwojem krzywicy, uniemożliwia osiągnięcie odpowiedniej masy kostnej, a tym samym zwiększa ryzyko rozwoju osteopenii lub osteoporozy w dorosłości. Odpowiednie zbilansowanie diety dziecka w zakresie tych składników jest tym bardziej istotne, że w okresie od 4. do 6. roku życia dziecka zachodzi intensywna mineralizacja kości, pojawiają się nowe punkty kostnienia. Ogólnopolskie badanie nad zawartością wapnia i witaminy D w diecie dzieci w wieku 4 lat wykazało przewlekły niedobór: wapnia u 51% badanych, a witaminy D u 99% dzieci. Dzieci niedożywione częściej chorują. Za infekcje układu oddechowego, a czasem za dłuższy i cięższy ich przebieg odpowiedzialne może być zmniejszenie odporności spowodowane niedoborem w diecie, między innymi witamin i składników mineralnych. Badania epidemiologiczne wyraźnie wskazują na związek między niedoborem witaminy D a zwiększoną częstością występowania zakażeń układu oddechowego, co być może wiąże się między innymi z wpływem tej witaminy na mechanizmy odpornościowe organizmu. Udowodniono większą o 50% częstość występowania ostrych infekcji układu oddechowego w okresie zimowym u tych dzieci, u których stwierdzono w diecie niedobór witaminy D. Dowiedziono, że suplementacja witaminą A u dzieci z jej niedoborem stanowi jeden z czynników poprawiających efekty leczenia zakażeń układu oddechowego. Niedobór żelaza w diecie odpowiadać może za większą podatność na zakażenia układu oddechowego, zaburzenia funkcji poznawczych, gorszy rozwój motoryczny dziecka. Czasem jedynymi objawami przewlekłego niedoboru żelaza w diecie może być gorsze samopoczucie dziecka: apatia lub rozdrażnienie, ból głowy, osłabienie, niechęć do zabawy. Próchnica zębów Częstość występowania próchnicy w Polsce pozwala zaliczyć ją do chorób społecznych. Dzieci w wieku przedszkolnym mają już zazwyczaj pełne uzębienie mleczne (20 zębów). Około 6. roku życia rozpoczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe. Zęby mleczne, podobnie jak i zęby stałe, narażone są na rozwój próchnicy, choroby wywoływanej przez bakterie. Pamiętaj: Próchnica zaliczana jest do chorób zakaźnych tkanek twardych zęba (zob. Próchnica zębów mlecznych). Polega ona na demineralizacji substancji nieorganicznych z następową destrukcją substancji organicznych z powodu działania kwasów wytworzonych przez bakterie w płytce nazębnej (obniżających pH jamy ustnej poniżej 5,5). Kwasy te powstają w wyniku metabolizmu cukrów, przede wszystkim sacharozy, glukozy i fruktozy. Podatność na rozwój próchnicy zależy między innymi od predyspozycji osobniczej, występowania niektórych chorób, niedostatecznej lub niewłaściwej pielęgnacji jamy ustnej, a także od nieprawidłowego sposobu odżywiania się (pojadania między posiłkami, spożywania nadmiernej ilości słodyczy oraz słodkich i gazowanych napojów, niedoboru w diecie wapnia, fosforu, witamin i niektórych mikroelementów). Badania potwierdzają zależność między występowaniem próchnicy a ilością spożywanego cukru oraz znaczenie profilaktyczne późniejszego wprowadzania do diety dziecka słodyczy. Chore, zmienione próchniczo zęby mleczne są źródłem zakażenia zębów stałych. Badania przeprowadzone w Polsce w 2002 roku na zlecenie Światowej Organizacji Zdrowia wykazały, że tylko 46% dzieci w wieku 3 lat nie ma próchnicy, a ponad połowa dzieci w tym wieku cierpi na chorobę próchnicową. Zaparcie Częstość oddawania stolca u osób zdrowych wynosi od 3 razy na dobę do 1 na 3 dni. Pod pojęciem zaparcia rozumieć należy utrudnione, wymagające wysiłku oddawanie stolca oraz wydalanie go w odstępach dłuższych niż 3 dni (zob. Zaparcia u dzieci). Zaparcie: występuje u około 15% populacji dziecięcej i stanowi 10-25% chorób gastroenterologicznych u dzieci u większości dzieci zaparcie ma charakter czynnościowy, a jedynie u niewielkiego odsetka ich przyczynę stanowią zaburzenia organiczne (np. metaboliczne, neurologiczne, endokrynologiczne). Zaburzenia organiczne powinny być szybko identyfikowane, w razie konieczności przy wykorzystaniu badań dodatkowych, w celu zastosowania optymalnego sposobu leczenia zaparcie nawykowe rozpozna się zwykle u dzieci powyżej 3 roku życia, ponieważ większość dzieci w tym wieku nabywa już umiejętności świadomej kontroli odruchu defekacyjnego. Ta najczęstsza postać zaparcia jest uwarunkowana głównie nieprawidłowymi zachowaniami żywieniowymi (diety ubogoresztkowe, niewystarczająca podaż płynów, nieodpowiedni rodzaj płynów) oraz zbyt małą aktywnością fizyczną. Warto wiedzieć, że: jednym z istotnych elementów leczenia zaparcia jest dieta bogatoresztkowa z uwzględnieniem produktów mało przetworzonych, zawierająca odpowiednią ilość owoców i warzyw. Zalecane jest ciemne pieczywo z grubego przemiału ziarna korzystne działanie błonnika pokarmowego wiąże się z jego zdolnością do wiązania wody, co skutkuje zwiększeniem objętości stolca. Korzystne jest też drażnienie ściany jelita przez powstałe w wyniku fermentacji błonnika kwasy tłuszczowe, co powoduje rozluźnienie mas kałowych długotrwałe stosowanie diety bogatoresztkowej może niekorzystnie wpływać na wchłanianie niektórych składników mineralnych, np. wapnia, żelaza i prowadzić do ich niedoboru w organizmie. Dlatego u dzieci na diecie bogatoresztkowej niejednokrotnie zaleca się zwiększenie podaży wapnia oraz żelaza w postępowaniu żywieniowym w zaparciach korzystne może być stosowanie żywności funkcjonalnej, czyli fermentowanych napojów mlecznych zawierających probiotyczne szczepy bakterii. Istotne jest także podawanie dziecku odpowiedniej ilości płynów (wody, niesłodzonych kompotów) normalizacja wypróżnień u dzieci z zaparciem jest bardzo ważna, ponieważ obserwacje wskazują na korelacje między nasileniem zaparcia w dzieciństwie, a ich występowaniem i nasileniem w późniejszych okresach życia Alergia na pokarm Alergia na pokarm jest definiowana jako powtarzalna, niepożądana reakcja kliniczna spowodowana specyficzną odpowiedzią immunologiczną organizmu na składnik/składniki danego pokarmu. Odpowiedź ta może być IgE-zależna, IgE-niezależna lub mieszana. niepożądane reakcje na pokarmy powstające bez udziału układu odpornościowego są nazywane niealergiczną nadwrażliwością na pokarmy (lub nietolerancją pokarmową). Przykładem takiej reakcji jest np. nietolerancja cukru mlecznego (laktozy) spowodowana niedoborem enzymu trawiącego cukier mleczny szacuje się, że alergia na pokarmy występuje u 5-8% dzieci i należy do częstszych chorób. Ponad 90% reakcji alergicznych u dzieci jest wywoływanych przez mleko krowie (1-5%), jajo kurze, soję, pszenicę, orzeszki ziemne, ryby i skorupiaki objawy alergii u dzieci mogą dotyczyć prawie każdego narządu. U dzieci w wieku przedszkolnym najczęściej są to objawy ze strony skóry (atopowe zapalenie), przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka, wzdęcie brzucha), układu oddechowego (nawrotowe zakażenia) albo zahamowanie przyrostu masy ciała, a następnie wzrostu rzadziej występującą kliniczną manifestacją alergii, ale jedną z najgroźniejszych, jest uogólniona reakcja natychmiastowa, tzw. wstrząs anafilaktyczny objawy alergii na pokarmy mogą wystąpić bezpośrednio po ich spożyciu lub w ciągu kilku godzin do kilku tygodni od wprowadzenia nowego pokarmu. podstawę leczenia alergii na pokarmy stanowi tzw. dieta eliminacyjna polegająca na czasowym wyeliminowaniu z diety dziecka szkodliwego składnika pokarmowych z jednoczesnym wprowadzeniem na jego miejsce składnika zastępczego o równoważnych wartościach odżywczych postępowanie to ma na celu nabycie przez organizm dziecka tolerancji. W przypadku reakcji natychmiastowych, uogólnionych niejednokrotnie jest to trwała eliminacja danego składnika konieczność stosowania diet eliminacyjnych może prowadzić do niedoborów pokarmowych zależnych od rodzaju stosowanej u dziecka diety. Najczęściej są to niedobry wapnia, witaminy D oraz żelaza. Piśmiennictwo: 1. Abi-Hanna A., Lake Zaparcia i nietrzymanie kału u dzieci. Pediatr. Dypl., 1999; 3(2): 26-33 2. Camargo Jr, Ganmaa D., Frazier i wsp.: Randomized trial of vitamin D supplementation and risk of acute respiratory tract infection in Mongolia. Pediatrics, 2012; 130(3): e561-567 3 .Ciborowska H., Rudnicka A.: Dietetyka: żywienie zdrowego i chorego człowieka. Warszawa, WL PZWL, 2007 4. Charzewska J., Weker H.: Ogólnopolskie badanie nad zawartością wapnia i witaminy D w dietach dzieci w wieku 4 lat. Pediatr. Współcz. Gastroenterol. Hepatol. Żyw. Dziecka, 2006; 8: 107-109 5. Clayden Management of chronic constipation. Arch. Dis. Child., 1992; 67: 340-348 6. Jarosz A.: Błonnik pokarmowy – jego rola i znaczenie. N. Med., 1996; 3(21): 28-31 7. Jończyk-Potoczna K., Ignyś I., Marian Krawczyński M.: Zaparcia u dzieci. N. Pediatr.,2003; 2: 133-138 8. Kaczmarski M., Wasilewska J., Jarocka-Cyrta E. i wsp..: Polish statement on food allergy in children and adolescents. Post. Dermatol. Alergol., 2011; 28 (5): 331-367 9. Kamm Idiopathic constipation: any movement? Scand. J. Gastroenterol., 1992; 192 (supl.): 106-109 10. Koletzko S., Niggemann B., Arato A. i wsp.: Diagnostic approach and management of cow’s-milk protein allergy in infants and children: ESPGHAN GI Committee Practical Guidelines. JPGN, 2012; 55 (2). 11. Krawczyński M.: Ocena rozwoju dziecka w ambulatoryjnej praktyce pediatrycznej. Przew. Lek., 2001; 3: 57-63 12. Krawczyński M.: Propedeutyka pediatrii. Wyd. 2. Warszawa, WL PZWL, 2009 13. Kułaga Z.: Epidemiologia nadwagi i otyłości wśród dzieci i młodzieży w Polsce. Zakład Zdrowia Publicznego IPCZD 14. Leung A. i wsp.: Constipation in children. Am. Fam. Phys., 1996; 54: 611-618 15. Program Ministra Zdrowia na lata 2010-2012: monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej populacji polskiej w latach 2010-2012. Warszawa, czerwiec 2010 r. 16. Roma E. i wsp.: Diet and chronic constipation in children; the role of fiber. J. Pediatr. Gastrol. Nutr., 1999, 28: 169-174 17. Ryżko J.: Zaparcia stolca u dzieci. Klin. Pediatr., 1998; 6 (1): 23-26 18. Socha J. i wsp.: Leczenie dietetyczne zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Klin. Pediatr., 1998; 6 (1): 28:32 19. Solzi G., Di Lorenzo C.: Are constipated children different from constipated adults? Dig. Dis., 1999: 17: 308-315 20. Szostak-Węgierek D.: Podstawowe zasady prawidłowego żywienia dzieci i młodzieży. ( 21. Vitamin A supplementation to improve treatment outcomes among children diagnosed with respiratory infections WHO e-Library of Evidence for Nutrition Actions (eLENA) 2011 r. 22. Walker Modlin The vitamin D connection to pediatric infections and immune function. Pediatr. Res., 2009; 65: 106R–113R 23. World Health Organization (2006): WHO Child Growth Standards, from birth to 5 years of age. ( Stosowanie preparatów zawierających witaminę C jest dobrym wyjściem dla osób, u których istnieje ryzyko niedoboru. Jeśli nie wiesz, czy dany produkt będzie dla Ciebie odpowiedni i bezpieczny, zasięgnij opinii lekarza lub farmaceuty. Witamina C – dawkowanie . W niektórych przypadkach wchłanianie witaminy C może być obniżone. Witamina B12, inaczej kobalamina, potrzebna jest zarówno dorosłym, jak i dzieciom z tą różnicą, że dorośli potrafią magazynować jej duże ilości, a rozwijający się organizm dziecka szybko wykorzystuje ją do wzrostu i podziału komórek oraz wielu innych procesów. Braki tej witaminy u dzieci mają szeroki wpływ na ich zdrowie, a nawet przypominają oznaki autyzmu. Jak objawia się niedobór witaminy B12 u dzieci oraz kiedy warto ją stosować?Witamina B12 u dzieci – kiedy podawać?Organizm dziecka potrzebuje wielu niezbędnych składników do prawidłowego rozwoju. Jednym z nich jest witamina B12, która ważna jest jeszcze za życia płodowego. Umożliwia prawidłowy rozwój układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w budowie osłonek mielinowych i neurotransmiterów. Razem z kwasem foliowym zapewnia wytworzenie czerwonych krwinek transportujących tlen i dwutlenek węgla w organizmie. Ponadto liczne procesy metaboliczne takie jak: przemiany i metabolizm węglowodanów, białek, tłuszczy, synteza DNA czy tworzenie szpiku kostnego – możliwe są dzięki obecności witaminy B12. Jest ona także potrzebna do pracy układu pokarmowego – wydzielania czynnika Castle’a w żołądku. Warto badać poziom witaminy B12 i w razie potrzeby podawać ją dowodzą, że niedobór witaminy B12 może powodować opóźnienie rozwoju, czy obniżone IQ. Dzieci z niedoborem witaminy B12 wykazują opóźnienia w rozwoju mowy, problemy w kontaktach społecznych, zaburzenia zachowania czy upośledzenie umysłowe. Ważne jest jak najwcześniejsze zdiagnozowanie ewentualnego braku kobalaminy. Ponadto zaleca się, aby już w czasie ciąży kobiety zadbały o odpowiednie zaopatrzenie organizmu w ten składnik (więcej w art. Jak przygotować organizm do ciąży?).Objawy niedoboru B12 u dzieciU niemowląt niedobór B12 może objawiać się:spowolnionym rozwojem, zwłaszcza układu nerwowego, ospałością i / lub drażliwością, mniejszym rozmiarem głowy, drgawkami lub ruchami dzieci i młodzieży można zaobserwować także:brak apetytu, zaparcia, zmęczenie i ospałość zmiany nastroju, bóle głowy,drętwienie oraz mrowienie nóg i rąk, problemy z kondycją skóry i niedobór prowadzi najczęściej do anemii (megaloblastycznej / złośliwej) i problemów takich jak depresja czy objawy przypominające autyzm. Może powodować nawet nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym. Konsekwencje niedoboru witaminy B12 u dzieci Niedobór witaminy B12 może pojawić się u dzieci w każdym wieku, zarówno u kilkulatków, młodzieży, jak i noworodków. Na poziom tej witaminy wpływa wiele czynników: styl życia i dieta, zaopatrzenie organizmu matki w czasie ciąży czy zaburzenia genetyczne powodujące np. problemy z metylacją, które utrudniają przyswajanie witaminy B12. W takich przypadkach niezbędna jest odpowiednia postać witaminy B12 – metylokobalamina. (więcej w artykule zaburzenia metylacji). Niedobór B12 u kobiet w ciąży wpływa na zdrowie dzieckaWitamina B12 razem z kwasem foliowym uczestniczy w prawidłowym kształtowaniu cewy nerwowej u płodu. Sugeruje się, że suplementacja witaminą B12 wraz z kwasem foliowym może zmniejszyć ryzyko uszkodzenia cewy nerwowej skuteczniej niż przyjmowanie samego kwasu foliowego. Braki witaminy B12 u kobiet mają wpływ także na zdrowie dziecka po porodzie. Jeśli u ciężarnej kobiety występują niedobory witaminy B12, może to prowadzić do zaburzeń metabolicznych u dziecka i zwiększać ryzyko cukrzycy typu 2 1. Niedobór witaminy B powoduje otyłość dzieci Nawet kiedy dziecko urodzi się z prawidłowym poziomem witaminy B12, styl życia może zdeterminować jego zapotrzebowanie na ten składnik. Coraz więcej dzieci i młodzieży ma nadwagę. Zwiększa to ryzyko wystąpienia chorób, takich jak cukrzyca i problemy sercowo-naczyniowe. Okazuje się, że wśród otyłych dzieci niedobór kobalaminy jest bardzo częsty. Zespół naukowców z australijskiego uniwersytetu ustalił, że ryzyko rozwoju nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży jest szczególnie zwiększone ze względu na niedobory witamin z grupy B, w tym witaminy B122. Niedobór B12 u dzieci może przypominać objawy autyzmuOznaki niedoboru B12 u dzieci często przypominają objawy zaburzeń spektrum autyzmu3. Zarówno dzieci z autyzmem, jak i te z niedoborami B12 wykazują zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i mają trudności z mową i pisaniem. Niedobór witaminy B12 może również powodować wycofanie społeczne. Niestety, bardzo niewiele dzieci z objawami autystycznymi przechodzi odpowiednie badania pod kątem niedoboru witaminy B12. Apatyczne dzieci, które mają podobne objawy, uznawane są po prostu za wolniej rozwijające się i nie są diagnozowane. Tymczasem niezauważony niedobór naraża je nawet na trwałe uszkodzenie mózgu i układu nerwowego. Leczenie, jak i zapobieganie niedoborom B12 jest łatwe. Zwykle po suplementacji witaminą B12, uszkodzenia mózgu ustępują, co dowodzi obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Jeśli jednak niedobór zostanie zdiagnozowany zbyt późno, może dojść do trwałej niepełnosprawność intelektualnej4. Problemy trawienne Również niemowlęta i małe dzieci są zbyt rzadko diagnozowane w kierunku niedoborów. Objawy żołądkowe wynikające z niedoboru witaminy B12 można łatwo pomylić z kolką lub zapaleniem żołądka i jelit. DawkowanieZapotrzebowanie na witaminę B12 jest zróżnicowane i zależy od wieku i stanu zdrowia. Według Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej dawkowanie kobalaminy dla dzieci w zależności od wieku wygląda następująco [µg/dobę]:od 1 do 3 roku życia – 0,9 µg,od 4 do 6 roku życia – 1,2 µg,od 7 do 9 roku życia – 1,8 µg,od 10 do 18 roku życia – od 1,8 do 2,4 dotyczące stosowania witaminy B12 w przypadkach mają charakter ogólny. W przypadku konieczności przyjmowania witaminy B12 indywidualną wysokość dawki skonsultuj z lekarzem lub terapeutą. Równie ważne jest, aby w razie podejrzeń w porę wykonać odpowiednie badania (Jak zbadać poziom B12?). W przypadku stwierdzenia niedoboru wprowadzić terapię witaminą B12 najlepiej pod kontrolą lekarza. Warto wtedy wybrać odpowiedni preparat z metylokobalaminą (aktywną postacią witaminy B12). Więcej na temat suplementacji witaminą B12 w artykule: Witamina B12 – co powinieneś o niej wiedzieć? Paulina Żurek Poniższe rady dadzą odpowiedź na pytanie „co na apetyt dla dziecka” oraz „czy witaminy na apetyt dla dzieci są dobrym rozwiązaniem”. 7 sposobów jak pobudzić apetyt u dziecka: 1. Spraw, żeby posiłki były przyjemne. Waszym celem nie jest zmuszenie dziecka do jedzenia, tylko pobudzenie jego apetytu, tak by chciało jeść.Witamina D jest niezbędna dla zdrowych kości dziecka, ale też dla jego ogólnego prawidłowego rozwoju. Niestety, odpowiednią dawkę witaminy D otrzymuje tylko 10 proc. dzieci w Polsce. Spis treściWitamina D dla kości i sercaGdzie szukać witaminy DJakie są skutki niedoboru witaminy D? [WIDEO]Ważne krople z witaminą DGroźny nadmiar witaminy DNaturalnej witaminy D nie da się przedawkowaćNiedobór witaminy D: niepokojące objawy O tym, jak ważna jest witamina D dla dziecka przekonały się dwie zaprzyjaźnione mamy. Dorota zauważyła, że jej roczny synek stał się bardziej drażliwy. Zaniepokoiło ją też to, że Kubuś ma stale spoconą główkę w okolicach potylicy. Z kolei Małgorzata, mama półrocznej Julki, podczas okresowej wizyty u pediatry usłyszała, że tempo zarastania ciemiączka u jej córeczki jest zbyt wolne. W obu przypadkach okazało się, że są to początki krzywicy, której przyczyną jest niedobór witaminy D. Witamina D dla kości i serca Witamina D zwiększa wchłanianie wapnia i fosforu w jelitach oraz zmniejsza ich wydalanie wraz z moczem. A ponieważ minerały te stanowią podstawowy budulec kości, witamina D (kalcytriol) pełni ważną rolę w procesie rozwoju tkanki kostnej dziecka. Wpływa też na gęstość kości u dorosłych. Przypuszcza się nawet, że może mieć większe znaczenie w zapobieganiu osteoporozie niż wapń. Witaminę D nasz organizm produkuje sam, ale potrzebuje do tego składników wyjściowych. Ale na tym nie kończy się dobroczynny wpływ kalcytriolu. Wspólnie z wapniem działa korzystnie na system nerwowy i serce, wzmacnia skórę, łagodzi stany zapalne. Reguluje wydzielanie insuliny, a tym samym wpływa na odpowiedni poziom cukru we krwi, stymuluje szpik kostny do produkcji komórek obronnych. Badania potwierdzają też, że zapobiega niektórym nowotworom. Gdzie szukać witaminy D Cholekalcyferol - tzw. witamina D3 - wytwarza się w naszej skórze pod wpływem słońca. Czerpiemy ją też z pożywienia pochodzenia zwierzęcego, jedząc ryby morskie, masło, jaja, mleko, wątróbkę kurzą. Dieta dostarcza też ergokalcyferolu - tzw. witaminy D2, powstającej w roślinach wystawionych na działanie słońca. Witaminy D3 i D2 przekszałcają się w wątrobie i nerkach człowieka w opisany wcześniej kalcytriol. Jeśli więc organizm otrzymuje zbyt mało tych substancji, nie wyprodukuje tyle kalcytriolu, ile mu potrzeba. A to może mieć poważne konsekwencje zdrowotne, szczególnie niebezpieczne dla rozwijającego się młodego organizmu, grozi bowiem należy pamiętać, by w codziennej diecie dziecka było więcej nabiału i ryb. I nie zapominajmy o roli słońca. Latem wystarczy kilka minut naświetlania promieniami słonecznymi odbitymi (np. pod parasolem) buzi i rączek dziecka, by otrzymało dzienną dawkę witaminy D3. Jakie są skutki niedoboru witaminy D? [WIDEO] Sprawdź, jakie są objawy niedoboru witaminy D Ważne krople z witaminą D Niestety, im młodsze dziecko, tym trudniej jest w naturalny sposób zapewnić mu odpowiednią ilość tej witaminy. Pamiętaj, że produkty mleczne mogą być cennym źródłem wapnia, ale nie dostarczą dziecku wystarczającej ilości witaminy D. Aby pokryć 100% zalecanego dziennego spożycia witaminy D,dziecko musiałoby zjeść np. 6,25 kg żółtego sera gouda lub 14 gotowanych jajek. Zwykle trzeba podawać mu specjalny preparat. W pierwszym roku życia zaleca się 400 jednostek na dobę. Ale jest to sprawa indywidualna i tylko lekarz może ustalić właściwą dawkę dla twojego dziecka, by nie dopuścić do niedoboru witaminy D lub - co jest równie niebezpieczne - przedawkowania. Weźmie przy tym pod uwagę jego wagę i wzrost, sprawdzi wielkość ciemiączka. Zapyta, czy dziecko karmione jest piersią czy mieszanką, i jaką. Uwaga: Dzieci karmione mlekiem modyfikowanym najczęściej nie wymagają już dodatkowego podawania im witaminy D, ponieważ dodana jest ona do mieszanki. Groźny nadmiar witaminy D Witaminę D naprawdę bardzo łatwo przedawkować. Niedobór witaminy D zwiększa ryzyko opóźnienia rozwoju dziecka. Przyjmowana w zbyt dużej ilości działa na organizm jak trucizna. Objawy przedawkowania witaminy D to: nudności biegunka spadek masy ciała wzmożone oddawanie moczu nadmierna potliwość uporczywe swędzenie skóry ból mięśni Dlatego witaminę D może przepisać tylko lekarz. Ale trzeba też zwracać uwagę na jej zawartość w dostępnych bez recepty preparatach multiwitaminowych. Np. jedna saszetka Vibovitu pokrywa dzienne zapotrzebowanie dziecka na tę witaminę. Naturalnej witaminy D nie da się przedawkować Pod wpływem słońca nasz organizm może wytworzyć aż 80 proc. potrzebnej mu dawki witaminy D. Reszty dostarcza dieta. Ale ani jedzenie, ani przebywanie na słońcu nie grozi przedawkowaniem tej witaminy. Produkty spożywcze zawierają ją w bardzo małych ilościach. A ta, która w wyniku działania promieni słonecznych powstaje w skórze człowieka, wytwarzana jest tylko w niezbędnej ilości. Nasz organizm potrafi dostosować jej produkcję do swoich potrzeb. Niedobór witaminy D: niepokojące objawy Objawy, które mogą świadczyć o niedoborze witaminy D oraz rozwijającej się krzywicy. ogólnoustrojowe: apatia, skłonność do zaparć, potliwość, osłabienie napięcia mięśniowego (jego wyrazem jest rozlany "żabi brzuch"), opóźnienie rozwoju fizycznego, opóźnione ząbkowanie; kostne: - wczesne - rozmiękanie kości czaszki, opóźnianie zarastania ciemienia, zgrubienia na granicy chrzęstnej i kostnej żeber (te objawy ustępują pod wpływem leczenia); - późne - czyli utrwalone deformacje: czaszka kwadratowa, zniekształcenia klatki piersiowej, skrzywienia kręgosłupa, szpotawość i koślawość kończyn (te zmiany są już nieodwracalne). Objawy te obserwuje się zwykle między trzecim miesiącem a drugim rokiem życia. By im zapobiec, należy zadbać, żeby dziecko otrzymywało odpowiednią dla jego wieku dawkę witaminy D. A to może zrobić tylko lekarz! Dawkowanie witaminy D u noworodków i niemowląt do końca 6. miesiąca życia - 400 IU/dobę (10,0 µg/dobę) - suplementację witaminy D należy zacząć od pierwszych dni życia dziecka, niezależnie od sposobu jego żywienia (pierś/mleko modyfikowane); od 7. miesiąca do 12. miesiąca życia - 400-600 IU/dobę (10,0-15,0 µg/ dobę) - w zależności od źródeł pokarmowych witaminy D; Dawkowanie witaminy D u dzieci i młodzieży od 1. roku życia do 18 lat - 600-1000 IU/dobę (15,0-25,0 µg/dobę) Dawka zależy od masy ciała. Suplementację należy stosować w miesiącach wrzesień - kwiecień lub przez cały rok, jeśli w miesiącach letnich nie można zapewnić wystarczającej syntezy skórnej witaminy D. JAKICH WITAMIN I MINERAŁÓW CI BRAKUJE? Pytanie 1 z 9 Jak określisz swoje samopoczucie? Zmęczenie, poddenerwowanie, niepokój, zaburzenia snu, a nawet stany depresyjne to moja codzienność Jestem apatyczna, najchętniej cały czas bym spała Dokuczają mi zmęczenie, rozdrażnienie, kołatanie serca, a moje ciśnienie jest wyraźnie podwyższone Czasem jestem zmęczona, ale odzyskuję siły po odpoczynku Moje samopoczucie jest bardzo dobre miesięcznik "Zdrowie"
Badanie witaminy D jest kluczowe dla uniknięcia szkodliwych dla zdrowia jej niedoborów i nadmiarów, przy czym te pierwsze obserwowane są znacznie częściej. W badaniu ocenia się metabolit witaminy D 25(OH), który doskonale odzwierciedla ilość tego związku w organizmie.Witaminowy zawrót głowy W zależności od wieku, stopnia aktywności, diety czy nawet cech osobniczych, indywidualne zapotrzebowanie na składniki odżywcze jest różne. Lekarz wskaże całą tablicę witamin i minerałów niezbędnych do rozwoju; koleżanka powie Ci, że witamina C jest obowiązkowa, a w trakcie rozmów ze znajomymi dowiesz się, że koniecznie trzeba suplementować witaminy z grupy B, D i E. Kto ma rację? Tak naprawdę wszyscy. Poszczególne witaminy, minerały, makro- i mikroelementy mają swoje funkcje w organizmie i niedobór jakiegokolwiek składnika może odbić się na zdrowiu dziecka. Dlatego dbanie o odpowiednie odżywianie i dodatkowa suplementacja są niezwykle istotne. Nie należy jednak popadać w skrajności, gdyż zarówno niedobór, jak i nadmiar są szkodliwe. Zastanawiasz się jakie witaminy dla dzieci w wieku szkolnym są najistotniejsze? Zamiast kupować osobne produkty, lepiej wybrać jeden preparat multiwitaminowy o rozsądnym składzie, który zaspokoi wszystkie potrzeby organizmu młodego człowieka. Witaminy dla dzieci - w formie suplementu czy leku? Leki to substancje lub mieszaniny substancji, które stosowane są w zapobieganiu lub leczeniu chorób, a w przypadku witamin – do uzupełniania sporych braków oraz niwelowania objawów związanych z niedoborami. Leki muszą spełniać odpowiednie wymagania przed wprowadzeniem na rynek, a ich obrót jest ściśle kontrolowany. Niektóre wydawane są wyłącznie na receptę, inne niekoniecznie. Np. duże dawki witamin, znacznie przekraczające rekomendowane spożycie dostępne są na receptę, gdyż ich przedawkowanie może grozić różnymi powikłaniami. Suplementy to preparaty uzupełniające braki w codziennej diecie. Ponieważ podlegają mniej rygorystycznym wymaganiom i kontrolom niż leki, niezwykle istotne jest, by sięgać po suplementy jedynie od sprawdzonych firm, gwarantujących wysoką jakość i odpowiednio zbilansowany skład produktu. Wybierając witaminy dla dzieci, w pierwszej kolejności zwróć uwagę na preparaty multiwitaminowe, uzupełniające braki w diecie. Witaminy potrzebne dziecku w okresie szkolnym Organizm młodego człowieka w wieku szkolnym jest wystawiony na ogromny wysiłek fizyczny i psychiczny. Ciało nieustannie rośnie i zmienia się, hormony buzują, umysł chłonie wiedzę, a do tego dochodzą różnorakie infekcje i stany okresowego osłabienia. To wszystko sprawia, że zapotrzebowanie na witaminy i minerały rośnie. Szczególnie istotne są: biotyna, kwas pantotenowy, witamina PP, ryboflawina (wit. B2), tiamina (wit. B1), wapń, witamina A, witamina B6, witamina B12, witamina C, witamina D. Jeśli dziecko zmaga się ze znacznymi niedoborami witamin, ma skłonności do częstych infekcji, nie ma apetytu, wykazuje oznaki wyczerpania fizycznego, braku koncentracji lub przeszło antybiotykoterapię, wtedy warto sięgnąć po lek w syropie Multi-Sanostol®, zawierający: witaminę PP, ryboflawinę (wit. B2), tiaminę (wit. B1), witaminę A, wapń, witaminę B6, witaminę E, witaminę C, witaminę D oraz kwas pantotenowy. Zróżnicowana dieta podstawą prawidłowego rozwoju dziecka Aby dziecko rosło, odpowiednio się rozwijało i cieszyło się dobrym zdrowiem oraz kondycją, niezbędne jest zachowanie urozmaiconej diety, bogatej we wszystkie składniki odżywcze, witaminy i minerały. Zdecydowaną większość witamin można dostarczyć do organizmu z pożywieniem. W owocach, warzywach, orzechach, rybach i zbożach znajduje się pełne ich bogactwo, a sałatka warzywna lub garść orzechów jako przekąska, potrafią zdziałać cuda. Natomiast wskazaniami do zastanowienia się nad tym, jakie witaminy dla dzieci podać w formie suplementu, powinny być: obniżona odporność, infekcje, ogólne osłabienie czy brak apetytu.. 8 300 272 267 102 337 301 299